Woorden schieten tekort. Met geen pen is te beschrijven welk een leegte jij achterlaat.
Lief; warm; krachtig; meelevend; zorgzaam; altijd positief; sterk; nooit een onvertogen woord, wat er ook op jouw pad kwam. Zelfs een hersentumor van de aggressiefste soort, deed jou nog niet klagen, liet jou zoveel mogelijk genieten van de tijd die nog restte. Je kwam naar ons, ging met Anja naar IJsland, mocht nog genieten van een concert van Clouseau in Antwerpen.
Lieve, lieve Annelies rust zacht lieve schat! Lijden hoeft niet meer en in onze harten leef je voort als die lieve vrouw die ik heb mogen leren kennen.
Saturday, January 26, 2008
Monday, January 21, 2008
In Memoriam
Chila of Faily di Tipo
Tessa
04.09.00 - 21.01.08
Lieve Tessa,
Ruim 7 jaren mocht jij bij ons zijn, heb je ons weliswaar af en toe ergernis bezorgd, maar vooral liefde en plezier gegeven. Vandaag is daar een einde aan gekomen, maar ook aan de pijn. Een tumor ter grootte van een kinderhoofdje in jouw buikholte was totaal vergroeid aan bijna al jouw organen op een dusdanige manier dat de dierenarts deze er niet meer uit kon halen. Jij laat een grote leegte achter op ons erf, bij jouw broer Cloud en bovenal in onze harten. We zullen je missen!
Tessa
04.09.00 - 21.01.08
Lieve Tessa,
Ruim 7 jaren mocht jij bij ons zijn, heb je ons weliswaar af en toe ergernis bezorgd, maar vooral liefde en plezier gegeven. Vandaag is daar een einde aan gekomen, maar ook aan de pijn. Een tumor ter grootte van een kinderhoofdje in jouw buikholte was totaal vergroeid aan bijna al jouw organen op een dusdanige manier dat de dierenarts deze er niet meer uit kon halen. Jij laat een grote leegte achter op ons erf, bij jouw broer Cloud en bovenal in onze harten. We zullen je missen!
Wednesday, January 16, 2008
Even gal spuien
Telegraafbericht van vandaag 16-01-08: Reuzenkat van 27 mille
http://www.telegraaf.nl/binnenland/3037589/_Reuzenkat_van_27_mille__.html?pageNumber=2
Ik vind het ronduit belachelijk dat deze mensen zo ongelooflijk veel geld uitgeven om één kat aan te schaffen! Niet alleen het enorme aankoopbedrag, maar daarbij nog eens alle kosten om het dier overgevlogen en ingevoerd te krijgen. Wij als vereniging zouden met zo´n bedrag in één klap uit de schulden zijn en nog een reserve overhouden om nog meer dieren mee te kunnen helpen. Ook in NL kampen de asiels en opvangcentra met geldtekort. Deze mensen hadden er véél beter aan gedaan dat geld te doneren aan instanties die vele katten helpen en redden. Dat is dierenliefde. Deze mensen zijn geen dierenliefhebbers, maar sensatiebeluste, onverantwoordelijke lui, die broodfokkers stimuleren hun achterlijke werk voort te zetten.
Ik heb dit stukje niet voor niets "even gal spuien" genoemd, want het gaat hier nu even niet zo lekker met de beestenbende, vooral met de kittens. Bij binnenkomst waren ze al ziek, na een korte tijd behandelen met antibiotica leek de niesziekte verdwenen, maar na dat ik ze in een andere ruimte moest zetten kwam dat twee keer zo hard terug met als gevolg dat ik nu alweer 2 dagen achtereen naar de dierenarts moest en morgen weer. Eentje was er zó slecht aan toe, dat ik dacht dat hij het niet zou redden. Hem spuit ik momenteel 2x per dag vocht onder de huid en hij krijgt dwangvoedering, dat werkt want hij heeft weer een beetje meer energie, spint enorm zodra ik hem aanraak en wil niet meer in zijn kooi opgesloten zitten, maar eten en drinken doet hij nog niet of in ieder geval véél te weinig. De andere 3 lopen ook stevig te snotteren en hebben verminderde eetlust.
Princess is een heerlijk diertje met veel levenskracht en speelsheid, maar bij haar lukt het maar niet normaal te poepen. Dagelijks moet ik haar leegdrukken en dat doet haar zoveel pijn, dat ze mij nu begint te bijten en krabben wanneer ik met haar bezig ben. Ondanks speciaal voer, laxerende pasta, volle melk en koffiemelk wordt haar ontlasting niet dunner en omdat ik niet meer weet wat anders te doen, krijgt zij nu zelfs pure zonnenbloemenolie door haar eten en koffiemelk. Zelfs dat mag niet baten.
Nadiri verraste mij eergisteren nadat zij van kleuterschool thuis was gekomen door te zeggen dat zij later als zij groot is net als ik wil worden. Zij wil ook zieke katjes weer gezond maken. Dat deed en doet nog steeds mijn hart enorm groeien natuurlijk!!! Wat zij ook gaat doen, belangrijkste is dat zij er gelukkig mee is, maar als zij daadwerkelijk iets met dieren gaat doen, moet zij ook tegen stress en teleurstellingen kunnen. Want het is toch wel erg frustrerend wanneer je doet wat je kunt en de diertjes er toch niet zo op vooruitgaan als je zou willen, zoals nu het geval is met de kittens en Princess.
Hopelijk kan ik de volgende keer betere berichten brengen.
Groetjes, Sandra.
http://www.telegraaf.nl/binnenland/3037589/_Reuzenkat_van_27_mille__.html?pageNumber=2
Ik vind het ronduit belachelijk dat deze mensen zo ongelooflijk veel geld uitgeven om één kat aan te schaffen! Niet alleen het enorme aankoopbedrag, maar daarbij nog eens alle kosten om het dier overgevlogen en ingevoerd te krijgen. Wij als vereniging zouden met zo´n bedrag in één klap uit de schulden zijn en nog een reserve overhouden om nog meer dieren mee te kunnen helpen. Ook in NL kampen de asiels en opvangcentra met geldtekort. Deze mensen hadden er véél beter aan gedaan dat geld te doneren aan instanties die vele katten helpen en redden. Dat is dierenliefde. Deze mensen zijn geen dierenliefhebbers, maar sensatiebeluste, onverantwoordelijke lui, die broodfokkers stimuleren hun achterlijke werk voort te zetten.
Ik heb dit stukje niet voor niets "even gal spuien" genoemd, want het gaat hier nu even niet zo lekker met de beestenbende, vooral met de kittens. Bij binnenkomst waren ze al ziek, na een korte tijd behandelen met antibiotica leek de niesziekte verdwenen, maar na dat ik ze in een andere ruimte moest zetten kwam dat twee keer zo hard terug met als gevolg dat ik nu alweer 2 dagen achtereen naar de dierenarts moest en morgen weer. Eentje was er zó slecht aan toe, dat ik dacht dat hij het niet zou redden. Hem spuit ik momenteel 2x per dag vocht onder de huid en hij krijgt dwangvoedering, dat werkt want hij heeft weer een beetje meer energie, spint enorm zodra ik hem aanraak en wil niet meer in zijn kooi opgesloten zitten, maar eten en drinken doet hij nog niet of in ieder geval véél te weinig. De andere 3 lopen ook stevig te snotteren en hebben verminderde eetlust.
Princess is een heerlijk diertje met veel levenskracht en speelsheid, maar bij haar lukt het maar niet normaal te poepen. Dagelijks moet ik haar leegdrukken en dat doet haar zoveel pijn, dat ze mij nu begint te bijten en krabben wanneer ik met haar bezig ben. Ondanks speciaal voer, laxerende pasta, volle melk en koffiemelk wordt haar ontlasting niet dunner en omdat ik niet meer weet wat anders te doen, krijgt zij nu zelfs pure zonnenbloemenolie door haar eten en koffiemelk. Zelfs dat mag niet baten.
Nadiri verraste mij eergisteren nadat zij van kleuterschool thuis was gekomen door te zeggen dat zij later als zij groot is net als ik wil worden. Zij wil ook zieke katjes weer gezond maken. Dat deed en doet nog steeds mijn hart enorm groeien natuurlijk!!! Wat zij ook gaat doen, belangrijkste is dat zij er gelukkig mee is, maar als zij daadwerkelijk iets met dieren gaat doen, moet zij ook tegen stress en teleurstellingen kunnen. Want het is toch wel erg frustrerend wanneer je doet wat je kunt en de diertjes er toch niet zo op vooruitgaan als je zou willen, zoals nu het geval is met de kittens en Princess.
Hopelijk kan ik de volgende keer betere berichten brengen.
Groetjes, Sandra.
Thursday, January 10, 2008
In de lappenmand
Gaat het eindelijk redelijk goed met de beestjes, zitten wij zelf in de lappenmand. Afgelopen weekend was Nadiri de eerste, zaterdagnacht overgegeven, zondag diarree en ook weer overgeven. Maandag en dinsdag is zij thuisgebleven, hoewel zij geen last meer had van haar maag, maar ze klaagde over een beetje hoofdpijn. Zondagnacht en maandag was Ketu aan de beurt en is maandag dan ook thuisgebleven. Afgelopen nacht heb ik bijna niet geslapen omdat ik alleen maar misselijk ben geweest. Dat gevoel is nu ook nog niet weg en door gebrek aan slaap voel ik mij bovendien slap en futloos.
Gelukkig komt vanmiddag een vriendin om te helpen in huis, zo wordt er toch nog een beetje schoongemaakt, want dat houdt natuurlijk niet op met zoveel beesten in huis.
Met de beestjes gaat het, zoals gezegd redelijk goed, maar ook nog niet 100%. Princes kan nog steeds niet zelf haar behoefte doen en moet dagelijks leeggemaakt worden, wat voor haar heel pijnlijk is. Morgen moet ik voor nacontrole weer met haar naar de dierenarts.
De 4 kittens in de waskeuken niezen allemaal nog regelmatig. Wanneer ik morgen dan toch bij de dierenarts ben, zal ik nog weer Feliserin meenemen, dat is een serum tegen niesziekte, kattenziekte en kattenleukemie.
Met het katertje wat ik vorige week naar zijn nieuwe eigenaren gebracht heb, gaat het heel goed. Dat was een plaatsing zoals ik ze zelden meemaak en er graag veel meer van zou willen!! Ondanks nieuwe mensen, nieuw huis en hond, kwam het beestje volledig op zijn gemak uit de carrier gelopen, ging op onderzoek uit, snuffelde wat aan de hond en ging vervolgens heerlijk op schoot liggen. Omdat hij de dag daarvoor nog bij de dierenarts geweest was en daar antibiotica en ook Feliserin gespoten had gekregen tegen zijn niesziekte en daarna snel uit de virusomgeving bij mij weggegaan was, is hij heel snel opgeknapt. Ik heb er alle vertrouwen in dat hij nu gezond is en ook zo blijft. Bovendien heeft hij het prima naar zijn zin waar hij nu is en dat is het meest belangrijke!
Volgende keer meer, wanneer er weer iets te melden valt.
Groetjes, Sandra.
Gelukkig komt vanmiddag een vriendin om te helpen in huis, zo wordt er toch nog een beetje schoongemaakt, want dat houdt natuurlijk niet op met zoveel beesten in huis.
Met de beestjes gaat het, zoals gezegd redelijk goed, maar ook nog niet 100%. Princes kan nog steeds niet zelf haar behoefte doen en moet dagelijks leeggemaakt worden, wat voor haar heel pijnlijk is. Morgen moet ik voor nacontrole weer met haar naar de dierenarts.
De 4 kittens in de waskeuken niezen allemaal nog regelmatig. Wanneer ik morgen dan toch bij de dierenarts ben, zal ik nog weer Feliserin meenemen, dat is een serum tegen niesziekte, kattenziekte en kattenleukemie.
Met het katertje wat ik vorige week naar zijn nieuwe eigenaren gebracht heb, gaat het heel goed. Dat was een plaatsing zoals ik ze zelden meemaak en er graag veel meer van zou willen!! Ondanks nieuwe mensen, nieuw huis en hond, kwam het beestje volledig op zijn gemak uit de carrier gelopen, ging op onderzoek uit, snuffelde wat aan de hond en ging vervolgens heerlijk op schoot liggen. Omdat hij de dag daarvoor nog bij de dierenarts geweest was en daar antibiotica en ook Feliserin gespoten had gekregen tegen zijn niesziekte en daarna snel uit de virusomgeving bij mij weggegaan was, is hij heel snel opgeknapt. Ik heb er alle vertrouwen in dat hij nu gezond is en ook zo blijft. Bovendien heeft hij het prima naar zijn zin waar hij nu is en dat is het meest belangrijke!
Volgende keer meer, wanneer er weer iets te melden valt.
Groetjes, Sandra.
Friday, January 4, 2008
Jippie!!!
Gisteren was ik met 7 katten bij de dierenarts. Het is niet ongebruikelijk dat ik meerdere katten tegelijk meeneem, maar zoveel gebeurt gelukkig toch niet vaak. Het is de tijd waard geweest, want alles is in orde en daar ben ik blij om. Als ik een nestje kittens heb, laat ik er daarvan normaal gespoken 1 testen op Aids en Leukemie en als die negatief is, is er geen reden de andere ook te laten testen. Zo ook gisteren, ik had 4 kittens uit 1 nest mee, daarvan is er eentje getest en negatief. Wel hebben ze alle 4 lichte niesziekte, maar dat is makkelijk genoeg te behandelen en daar ben ik dus ook druk mee bezig.
Dan had ik nog een iets ouder katertje bij me, ook hij testte negatief en hem breng ik later vanmiddag naar zijn nieuwe baasjes, dat is altijd leuk om te doen. Zeker in dit geval, want dit katje gaat naar een kennis van mij van wie ik weet dat zij stapelgek is met allerhande dieren, daar heel goed voor zorgt en bij twijfel de dierenarts of mij raadpleegt. Bovendien kan ik hem regelmatig bezoeken.
Princess is een jonge pers die mij ongeveer 4 weken geleden gebracht werd met enorm zware diarree, zo heftig zelfs dat haar hele anus een grote wond was door dat het constant vochtig was met al die zooi die in haar vacht bleef zitten. De wond groeide vrij snel dicht en ook de diarree kregen we snel weg, maar daardoor heeft zij nu wat ze hier noemen een megacolon. De dierenarts heeft mij uitgelegd dat het uiteinde van de dunne darm enorm is uitgerekt en veel te groot geworden is, daardoor kan het arme diertje haar ontlasting niet goed kwijt. Ze gaat op de bak en heeft wel de drang, maar het komt er gewoon niet uit, omdat de dunne darm als een zak achter haar anus alles opvangt. Dat moet dus dagelijks leeggedrukt worden, wat voor het diertje heel pijnlijk is. Ook Princess testte negatief, de dierenarts heeft haar darmen weer leggedrukt, waarna zij weer goede eetlust had en ik haar gistereavond nog weer eens leegedrukt heb, want het was alweer dik geworden. In dit geval kunnen we niets anders doen dan haar zoveel mogelijk helpen en hopen dat de darmen zich in de loop van de tijd nog zover herstellen dat ze wel weer normaal op de bak kan.
Als laatste had ik onze eigen Rudra meegenomen, omdat mij afgelopen dinsdag opgevallen was dat hij weer moeite had met plassen. Een paar maanden geleden had hij dat probleem ook al en toen had hij een klein kristalletje in zijn urinebuis vastzitten, dus dacht ik dat dat weer het geval was. Deze keer is er een röntgenfoto gemaakt van zijn blaas, maar daar was niets bijzonders op te zien, geen steentjes, kristallen of gruis. Dus heeft hij een spuit langwerkende antibiotica voor 2 weken en een pijnstiller gekregen. Hem moet ik de komende tijd in de gaten houden, of het goed gaat met plassen en hij moet een speciale pasta nemen die zijn urine wat zuurder maakt, waardoor kristallen minder kans hebben te vormen. Het probleem is dat meneer die pasta niet wil en dieetvoer vindt hij ook niet lekker.
Al met al kostte het bezoek gisteren een hoop tijd en geld, zowel voor mijzelf als voor de dierenbeschermingsvereniging. Maar het is het wel waard gebleken, want 1 katje is al besproken en de rest kan ook weg wanneer ze niet meer niesen en helemaal gezond zijn.
Groetjes, Sandra.
Dan had ik nog een iets ouder katertje bij me, ook hij testte negatief en hem breng ik later vanmiddag naar zijn nieuwe baasjes, dat is altijd leuk om te doen. Zeker in dit geval, want dit katje gaat naar een kennis van mij van wie ik weet dat zij stapelgek is met allerhande dieren, daar heel goed voor zorgt en bij twijfel de dierenarts of mij raadpleegt. Bovendien kan ik hem regelmatig bezoeken.
Princess is een jonge pers die mij ongeveer 4 weken geleden gebracht werd met enorm zware diarree, zo heftig zelfs dat haar hele anus een grote wond was door dat het constant vochtig was met al die zooi die in haar vacht bleef zitten. De wond groeide vrij snel dicht en ook de diarree kregen we snel weg, maar daardoor heeft zij nu wat ze hier noemen een megacolon. De dierenarts heeft mij uitgelegd dat het uiteinde van de dunne darm enorm is uitgerekt en veel te groot geworden is, daardoor kan het arme diertje haar ontlasting niet goed kwijt. Ze gaat op de bak en heeft wel de drang, maar het komt er gewoon niet uit, omdat de dunne darm als een zak achter haar anus alles opvangt. Dat moet dus dagelijks leeggedrukt worden, wat voor het diertje heel pijnlijk is. Ook Princess testte negatief, de dierenarts heeft haar darmen weer leggedrukt, waarna zij weer goede eetlust had en ik haar gistereavond nog weer eens leegedrukt heb, want het was alweer dik geworden. In dit geval kunnen we niets anders doen dan haar zoveel mogelijk helpen en hopen dat de darmen zich in de loop van de tijd nog zover herstellen dat ze wel weer normaal op de bak kan.
Als laatste had ik onze eigen Rudra meegenomen, omdat mij afgelopen dinsdag opgevallen was dat hij weer moeite had met plassen. Een paar maanden geleden had hij dat probleem ook al en toen had hij een klein kristalletje in zijn urinebuis vastzitten, dus dacht ik dat dat weer het geval was. Deze keer is er een röntgenfoto gemaakt van zijn blaas, maar daar was niets bijzonders op te zien, geen steentjes, kristallen of gruis. Dus heeft hij een spuit langwerkende antibiotica voor 2 weken en een pijnstiller gekregen. Hem moet ik de komende tijd in de gaten houden, of het goed gaat met plassen en hij moet een speciale pasta nemen die zijn urine wat zuurder maakt, waardoor kristallen minder kans hebben te vormen. Het probleem is dat meneer die pasta niet wil en dieetvoer vindt hij ook niet lekker.
Al met al kostte het bezoek gisteren een hoop tijd en geld, zowel voor mijzelf als voor de dierenbeschermingsvereniging. Maar het is het wel waard gebleken, want 1 katje is al besproken en de rest kan ook weg wanneer ze niet meer niesen en helemaal gezond zijn.
Groetjes, Sandra.
Wednesday, January 2, 2008
Een nieuw jaar, een nieuw begin?
Nee, zeker niet wij gaan gewoon door! Helaas zijn wij 2008 begonnen met een sterfgeval. Het ratje wat wij 1,5 jaar geleden gevonden hebben is niet meer, maar aangezien wij niet wisten hoe oud het was toen het bij ons kwam, lijkt het waarschijnlijk dat hij gewoon oud genoeg geworden is. In ieder geval was hij niet ziek en heeft hij niet hoeven lijden, hij is rustig ingeslapen.
Het normale leven is weer begonnen. Ketu is aan het werk, Nadiri is op kleuterschool en ik heb het huis weer voor mij alleen. Vanmiddag moet Nadiri weer naar logopedie. Dan nog wat boodschapjes doen, dus de middag is weer druk bezet.
Met de eigen en opvangkatten gaat alles naar wens en morgen wil ik met alle kleintjes naar de dierenarts om ze te laten testen. Wanneer ze gezond bevonden worden, hebben we voor 1 in ieder geval al een nieuw tehuis en de andere kittens zullen ook makkelijk genoeg te plaatsen zijn na een advertentie. Maar dat is later allemaal, nu moet ik eerst de bakken verschonen en de beestjes verzorgen.
Groetjes, Sandra.
Het normale leven is weer begonnen. Ketu is aan het werk, Nadiri is op kleuterschool en ik heb het huis weer voor mij alleen. Vanmiddag moet Nadiri weer naar logopedie. Dan nog wat boodschapjes doen, dus de middag is weer druk bezet.
Met de eigen en opvangkatten gaat alles naar wens en morgen wil ik met alle kleintjes naar de dierenarts om ze te laten testen. Wanneer ze gezond bevonden worden, hebben we voor 1 in ieder geval al een nieuw tehuis en de andere kittens zullen ook makkelijk genoeg te plaatsen zijn na een advertentie. Maar dat is later allemaal, nu moet ik eerst de bakken verschonen en de beestjes verzorgen.
Groetjes, Sandra.
Tuesday, January 1, 2008
Gelukkig Niewjaar!
De allerbeste wensen voor 2008 names Ketu; Sandra en Nadiri en alle dieren in onze huishouding!
Subscribe to:
Posts (Atom)
