Sunday, June 29, 2008

Vol en druk

Met een totaal aantal van 21 katten is het goed vol in huis. Onze eigen 6 + Hans en Jeckyll en Max, die behoorlijk moeilijk te plaatsen zijn. Lilly is voor een paar dagen terug, omdat haar eigenaren een weekend weg zijn. Zij wordt woensdag weer opgehaald. Dan heb ik nog 4 kittens die overdag vrij rond mogen lopen en ´s nachts in de waskeuken slapen. Er werd mij 1,5 week geleden een heel leuk katje van ongeveer 3 maanden binnengebracht, dat loopt met de andere katten vrolijk rond door het huis. Dan heb ik al een week of 2 een heel klein kitten, nu moet het geschat een week of 6 oud zijn, maar hij doet het niet goed. De eerste week was er niets aan de hand, het at en dronk goed en de ontlasting zag er normaal uit, nu heeft het sinds een week diarree en eet niet goed meer. Dus in plaats van groeien, valt dat arme beestje af en ben ik begonnen met dwangvoederen en medicijnen. Afgelopen donderdag werd ik gebeld door een andere dame van de vereniging over een nestje van 4 kittens in Bitburg, of ik die bij de dierenarts kon ophalen. Die arme diertjes hadden de ogen dicht van de ontstekingen en zagen er niet uit. Zij zijn geschat ongeveer 4 weken oud. Gelukkig doen ze het wel goed met de medicijnen die ze krijgen. De oogjes zijn al niet meer zo gezwollen en omdat ik ze meteen ontwormd heb, zijn ze in twee dagen tijd goed aangekomen. Ze eten prima zelfstandig, maar omdat ze nog zo jong zijn, geef ik ze ook nog kittenmelk. Gisteren werd ik door diezelfde dame gebeld met de mededeling dat ze nóg een kitten hadden gevonden in dezelfde stal als waar de andere 4 vandaan kwamen. Met in totaal 6 zieke katjes is het zo dus behoorlijk druk. Meerdere keren per dag medicijnen en melk geven en natuurlijk het gebruikelijke schoonmaakwerk, telefoontjes tussendoor en mensen die willen komen om een katje uit te zoeken. Al met al is het hier in huis weer goed vol en druk!

Groetjes, Sandra.

Tuesday, June 17, 2008

De liefde wordt alsmaal groter!

Het is weer dinsdag, dus hadden Nadiri en ik vanmiddag weer paardrijden. Hoe meer ik leer, hoe leuker ik het ga vinden! De outfit is zo goed als compleet: na de helm, de schoenen en bijpassende chaps, kreeg ik vandaag mijn broek binnen. Qua uiterlijk begint het ergens op te lijken hahahaha.

Nu al een paar weken les ik samen met Frank en als ons half uur erop zit zijn Nadiri in Laila, de dochter van Frank, voor een kwartiertje aan de beurt. Werkt prima zo, want die twee meiden vermaken zich prima of krijgen kleine klusjes om te doen en zo hoeven wij ons niet om hen druk te maken.

Vandaag heb ik voor de eerste keer buiten gereden en heb daar intens van genoten!!! Ik liet alleen mijn zweepje vallen en moest natuurlijk afstijgen om dat ding weer te pakken. Vervolgens moesten we een plekje zoeken om weer op te stijgen, want zonder opstap lukt dat zeker nog niet. Een boomstronk was een heel geschikte plek, maar ik kreeg het paard niet goed voor de stronk en maakte vervolgens een paar cruciale fouten, beginneling die ik ben, dus het dier stootte mij omver. Liggend op de grond is zo´n groot paard nog steeds erg angstaanjagend, al zijn ze nog zo vriendelijk! Uiteindelijk ben ik met behulp van Ilse weer in het zadel gekomen en zijn we rustig teruggereden naar de manege.

Nadiri en Laila hadden Gaby geholpen het zand wat vochtig te maken, want het was vreselijk droog en stoffig. Daarbij hadden ze zichzelf ook kleddernat gemaakt, maar de grootste lol gehad.
Nadat wij terug waren, waren zij aan de beurt om te rijden. Nadiri is wat dat betreft ook helemaal over haar angst heen en vindt het ook ontzettend leuk, gelukkig! Ik vind het schitterend om die twee kleintjes op die grote paarden te zien!
Ze krijgen nu ook echt les, het is niet een kwartiertje alleen maar zitten en rondjes rijden. Vandaag moesten ze oefenen de teugels goed vast te houden, ook met één hand en dan wisselen en ze moesten proberen de paarden te laten stoppen en weer te laten lopen.

Al met al heb ik vreselijk genoten weer van deze paardrijdles!!!

Groetjes, Sandra.

Tuesday, June 10, 2008

Opluchting

De opluchting was wel héél groot gisteren, toen ik met een kitten van mijn buurvrouw bij de dierenarts was en het diertje negatief testte op Aids en Leukemie. Vorig jaar hebben we 5 katten in het dorp moeten laten inslapen wegens deze twee ziektes. Sylvia en Sanni, 2 buurvrouwen van mij, hebben meerdere ongecastreerde poezen rondlopen, die dus steeds weer gedekt worden door ongecastreerde katers, wat steeds het gevaar op verspreiding met zich mee brengt . Nu hebben collega´s van Ketu bij Sylvia een rood poesje uitgezocht en daarmee was ik gisteren voor test en inenting bij de dierenarts. Ik vind het uiteraard altijd leuk te horen dat een kat negatief is, maar gisteren voelde ik mij wel heel erg opgelucht. Het probleem is nog niet zo groot als waar ik bang voor was. Nu mag het diertje anderhalve week bij ons logeren en het katje wat die collega´s al eerder van ons genomen hebben, komt morgen ook voor een week. Pensiondieren opnemen vind ik ook wel leuk om te doen. Ik verdien er een klein beetje mee en weet dat ze binnen korte tijd weer terug naar hun eigenaren gaan.

Nog even en we gaan met Nadiri weer een nieuwe fase in, want na de zomervakantie gaat de jongedame naar de basisschool. Om deze reden hadden we gisteren onze eerste ouderavond. De directrice had het goed opgebouwd, gaf veel en duidelijke informatie en gaf ook meer dan voldoende gelegenheid om vragen te stellen. De komende weken heb ik de tijd om alle boeken, schriften en andere dingen te bestellen en kopen en er voor te zorgen dat Nadiri op 5 augustus helemaal klaar is voor haar eerste schooldag.
Morgenochtend gaan de aanstaande schoolkinderen een uurtje meedoen in de klas, zodat ze al een idee krijgen van hoe het er aan toe gaat op school. Onze kleine meid wordt groot!

We hebben vandaag weer fantastisch weer, dus ik zet zometeen de trike buiten om daarmee vanmiddag naar paardrijden te gaan. Kunnen we weer twee hele leuke dingen combineren! Gaby wilde ook heel graag eens een stukje op een trike rijden en aangezien wij om 17.30 de laatsten zijn, kan ik haar wens vanmiddag in vervulling laten gaan. Hoe dat afloopt, lezen jullie binnenkort wel!

Groetjes, Sandra.

Sunday, June 8, 2008

Hoogste tijd voor een update!

Allereerst de melding dat het goed gaat met alle beestjes in huis! Altijd prettig om te kunnen zeggen natuurlijk.

Nadiri heeft afgelopen dinsdag voor het eerst alleen op een paard gereden en ik was apetrots op haar, dat ze dat deed en ook heel leuk vond. Ze heeft nu op de manege een nieuw vriendinnetje, ik les nu samen met haar vader en de beide meisjes spelen in die tijd lekker samen. Als onze les dan klaar is, mogen de kinderen een kwartiertje op de paarden rijden en dat is dan in de vorm van een kleine buitenwandeling. Zo ging het afgelopen dinsdag voor de eerste keer en we hebben er allemaal van genoten!

De ekster vliegt heel goed rond in de badkamer, hij kan zelfstandig eten, maar wil nog altijd graag gevoerd worden wanneer ik binnenkom. Hij is nu wel zo ver dat ik hem vrij kan laten, maar wil dat niet hier aan huis doen, uit angst dat hij teveel bij het huis blijft en weer gegrepen wordt door een van mijn stalkatten. Ook wil ik hem niet zomaar ergens kilometers verderop vrijlaten, want ik weet nog niet of hij in de vrije natuur zijn kostje kan vinden. Nu wil ik de komende week proberen of ik hem ergens kan brengen waar hij nog een beetje in de gaten gehouden kan worden. Zo hebben we vlakbij Trier wat ze hier noemen een Wildgehege. Dat is een stukje grond, afgezet met hekken waar wild in leeft en verzorgd wordt. Daar wil ik naar bellen en vragen of de ekster daarheen kan.
Ik vond het ontzettend leuk om hem te verzorgen, maar zal er nu ook wel weer blij om zijn als ik mijn badkamer weer voor mezelf heb hahahaha.

Twee weken geleden hebben een vriendin en ik bij haar in de stal een moederpoes met 4 kittens gevangen. Vrijwel direkt werd duidelijk dat de kittens groter waren dan zij gedacht had en heb ik moederpoes maandag meteen laten castreren en weer teruggebracht. De kittens zijn hier gebleven en bied ik nu aan voor herplaatsing. De woensdag daarop belde mijn vriendin op met de mededeling dat zij nog 2 kittens gevonden had in de stal! Die heeft zij een paar dagen bij de moeder gelaten, die op dat moment even in een slaapkamer zat tot zij haar antibiotica-kuur klaar had. Nu heb ik dus 6 kittens in de waskeuken (en nee, die is hierdoor nog steeds niet afgeverfd, dat schiet maar niet op). Moederpoes werd getest op aids en leukemie, voordat ze geopereerd werd en was negatief. De kittens hadden allemaal licht onstoken oogjes, maar dat was met een paar dagen oogzalf snel genoeg verdwenen. Ze eten uitstekend, groeien als kool en binnen een week waren ze niet meer zo bang. Nu komen de meeste ook al naar me toe om geaaid te worden en spinnen doen ze allemaal als de beste!
Gisteren kwam er een journaliste met een fotograaf voor een artikel in een tijdschrift over de kittens en mijn werk met de opvangkatten, dat was voor mij wel een aparte gewaarwording! Over een paar weken zal het verschijnen en dan krijg ik het tijdschrift toegestuurd. Ook heb ik gevraagd of ze mij de foto´s die ze gebruiken willen emailen en bovendien krijg ik voor mijn medewerking nog geld ook. Dat wist ik helemaal niet en was dus een aangename verrassing. Misschien dat ik nog wel vaker contact met haar opneem, als ik weer eens iets leuks te melden heb, zij heeft in ieder geval om die reden haar telefoonnummer afgegeven.

Na dit bezoekje, was het tijd voor een feestje. Nadiri was uitgenodigd voor een partijtje bij een vriendin in Luxemburg. De kinderen hebben zich uitstekend vermaakt, de ouders hadden meerdere leuke dingetjes georganiseerd, zoals het versieren van een fotolijstje waarin de kids een groepsfoto kregen van het feestje als aandenken en een kleine puzzeltocht waarbij de kinderen 15 kaartjes moesten zoeken met een letter erop, wat uiteindelijk een kleine zin vormde: Ein Schatz finden. Toen mochten ze in de schatkist grabbelen. Ik vond het leuk georganiseerd en de kinderen hebben zich allemaal uitstekend vermaakt. Nadiri zei later tijdens het eten, waar wij voor waren uitgenodigd, dat zij het een heel leuk feestje heeft gevonden.

Zojuist zijn er mensen geweest voor een katje. Zij hebben gekozen voor het enige kitten wat meteen mee kon, iets wat mij totaal niet verbaast. Ze hebben een hond, die gewend is aan katten en een zoon van (naar ik schat) een jaar of 9. Hebben voorheen ook katten gehad, waarvan de laatste veel geld gekost heeft bij de dierenarts. Dat ze bereid zijn veel geld uit te geven, hoor ik graag, dat geeft iets meer zekerheid dat zo´n diertje goed verzorgd wordt.

Tot een volgende keer maar weer!

Groetjes, Sandra.