Vele kilometers

in maar een paar dagen tijd, want vorige week dinsdagavond ben ik naar mijn ouders gereden om op tijd en zonder stress aanwezig te kunnen zijn voor de crematie van oma. Ik vertrok om 17.15 uur en dat is een prima tijd om te gaan rijden. Zo miste ik de spits mooi, nergens oponthoud, zelfs Maastricht was geen probleem en ook kwam ik niet al te laat aan, om 21.30 uur was ik in Oegstgeest.
Officieel was dinsdagavond afscheidnemen, maar omdat ik dat niet redde, had mijn vader gevraagd of ik misschien woensdagochtend nog mocht komen in het rouwcentrum en daar was geen bezwaar tegen. Dus mocht ik helemaal alleen nog afscheid nemen van oma.
De plechtigheid was om 12.00 uur en verliep goed met een behoorlijk aantal belangstellenden. Ik had het op het laatst eventjes moeilijk, toen de uitvaartleider gezegd had niet alleen oma te herdenken, maar iedereen die we in de afgelopen tijden verloren zijn, toen kwamen bij mij de herinneringen aan Annelies naar boven.
Daarna ben ik mee naar huis gegaan, heb daar nog wat zitten kletsen met ma en ben om 17.00 eerst naar een winkelcentrum gereden voor spijkerbroeken voor Ketu en koffiepads. Vervolgens bij een vriend nog wat afgeleverd, waar ik mee mocht eten, dus rond 19.00 stapte ik in de auto om de terugreis naar huis aan te vangen. Ook dat was weer een uitstekende tijd om te gaan rijden, weer had ik geen files en was 4 uur en een kwartier later thuis.
Al een paar weken geleden hadden we afgesproken dat wij zaterdag en zondag in Nederland zouden zijn, om de meubelen van Annelies te halen, waar wij interesse in hadden. Om die reden had ik toen al een vrachtwagen gereserveerd en mij er vanaf dat moment op verheugd na 7 jaar(!!!) eindelijk weer eens een LKW te besturen. Sinds de verhuizing van Winscheringen naar Halsdorf, 7 jaar terug, heb ik geen vrachtwgen meer gereden.
Zaterdag ochtend even voor 10 uur waren we bij het verhuurbedrijf en na alles geregeld te hebben, stapte in in de wagen om voor de tweede keer in de week naar Nederland te rijden. Uiteraard was het na al die tijd heel even wennen, maar het plezier overheerste absoluut en wederom had ik een hele goede reis, zonder enige oponthoud, dus 4 uur en drie kwartier later stond ik met de wagen in Wezep.
Anja, Dennis en Cees waren al in het huis en Dennis en Cees waren al begonnen het computermeubel uit elkaar te halen en zij begonnen al snel daarna met inladen. Het zijn best veel meubelen die wij mochten meenemen, maar de wagen die ik had, was daarvoor eigenlijk toch nog te groot, een beetje overdreven. Met een grote bestelbus hadden we net zo makkelijk alles mee gekregen, maar daar zou ik niet het plezier mee hebben gehad als ik nu gehad heb met de vrachtwagen!
´s Avonds zijn we met de hele familie heerlijk uit eten geweest bij de Chinees, daarna hebben Ketu, Nadiri en ik de nacht doorgebracht bij Anja en Dennis. Zondag een lekker paas-ontbijt, een beetje gebabbeld en met de beestjes gespeeld, Nadiri is met Dennis mee geweest de honden uitlaten en vond Kronkel, de slang heel erg interessant. Lachen: een klein meisje loopt met de slang rond en grote mannen slaan zo ongeveer op de vlucht hahahaha. Anja en Dennis dankjulliewel voor de goede zorgen!!
Om 13.00 uur waren we allemaal zover en zijn we weer terug naar huis gereden, ook weer zonder files of problemen, dus ongeveer 17.45 kwam ik thuis aan alwaar Ketu de auto´s zo had neergezet, dat ik makkelijk het erf op kon rijden zodat we niet te ver hoefden te lopen.
Eerst even een bakje koffie, de dieren buiten alvast verzorgd voor het donker werd en vervolgens de auto uitladen, want die moest natuurlijk de volgende dag weer vroeg teruggebracht worden.
Omdat wij met ons drieen weggingen, had ik Cloud vrijdagochtend naar een pension gebracht en nadat we de auto hadden afgeleverd, zijn we doorgereden om hem weer op te halen. Die maffe hond heeft het hele weekend non-stop zitten huilen, hoorden we bij aankomst. Dat was ook de reden waarom hij in zijn binnen kennel opgesloten zat, want buiten draagt het te ver en zou de eigenaresse problemen krijgen met de mensen uit het dorp. Maar verder is het weekend wel goed verlopen en Cloud was natuurlijk erg blij weer thuis te zijn.
Zoals ik al zei, een hoop kilometers in een paar dagen tijd, maar ook een hoop lol en daar gaat het om. Nu kunnen we aan de slag in huis, zodat alle meubelen binnenkort op hun plek kunnen staan, het liefst in enigszins opgeknapte ruimtes, maar hoe ver ik daarmee kom op korte termijn, dat moet ik nog bezien.

Groetjes, Sandra.